Wicca

Tutaj, kiedy tylko znajdę chwilkę czasu, zamieżam opisać następujące tradycje:
- Gardnerianie
- Aleksandrianie
- Tradycia dianiczna
- Kościół Wszystkich Światów
- i może kilka innych.
Cool

Ze względu na małą ilość czasu, podaje tu ogólny zarys faktów najczęściej spotykany w księżkach i na stonach internetowych.

Liczba tradycji wiccańskich sięga kilkudziesięciu. Z braku miejsca, a także braku wiarygodnych źródeł informacji, poniżej omówiono zaledwie kilka najpopularniejszych.

Tradycja Gardneriańska - najstarsza i najliczniejsza Tradycja, której nazwa pochodzi od nazwiska założyciela, Geralda B. Gardnera. To właśnie ta gałąź jest dziś uważana za Wicca Tradycyjną i jako taka ma największe prawo do używania nazwy Wicca. Przystąpienie do gardneriańskiego kowenu musi być poprzedzone inicjacją, a ta - przygotowaniami, trwającymi rok i jeden dzień. Szczegółowy przebieg szkolenia przygotowującego do inicjacji jest tajny, podobnie jak szczegóły obrzędów gardneriańskich (przekazuje się je wyłącznie członkom kowenu). Wiadomo jednak, że te ostatnie oparto częściowo na klasycznej magii ceremonialnej. Gardnerianie kładą ogromny nacisk na indywidualny kontakt z bóstwem i cyklicznymi zmianami dokonującymi się w przyrodzie. Drogą do osobistego doświadczenia religijnego jest uczestnictwo w wiccańskich misteriach.

Tradycja Aleksandriańska - założona w latach 60 XX wieku przez Alexa Sandersa, niemal w całości oparta na założeniach gardneriańskich. Terminu "Alexandrian Wicca" jako pierwszy użył Steward Farrar, brytyjski dziennikarz i popularyzator Wicca.

Tradycja Dianiczna - założona w latach 70 XX wieku przez Zsuzsannę Budapest. Nawiązuje ona do teorii Margaret A. Murray i uznaje wyłącznie istnienie Bogini, z pominięciem Boga.

Tradycja Corelliańska - założona przez Orpheis Caroline High-Correll (według przekazów ustnych miało to miejsce w 1879 roku, przed powstaniem Wicca jako religii). Tradycja ta kładzie szczególny nacisk na oddawanie czci przodkom.

Tradycja Minojska - założona przez Edmunda M. Buczyńskiego pod koniec lat 70 XX wieku. Panteon tej tradycji został zaczerpnięty z mitologii pre-doryckiej (poprzedzającej grecką), nawiązuje też do spuścizny Kultury Minojskiej, zaś obrzędy są bardzo podobne do gardneriańskich.

Tradycja eklektyczna (Eclectic Wicca) - czerpiąca inspirację z różnych (dowolnie wybranych przez wyznawcę) panteonów. Z powodu prowadzącej do nieporozumień dowolności często odmawia się jej prawa do określania się jako Tradycja.

Ponadto wiccanie na świecie dzielą się na zrzeszonych i samotnie praktykujących. Liczba tych ostatnich jest z oczywistych powodów trudna do oszacowania.

Szczegóły dotyczące idei, rytuałów, zaklęć i innych przekazów w poszczególnych tradycjach są zwykle zawarte w Księgach Cieni, osobnych dla każdej tradycji czy kowenu.

Główne założenia

Wiccanie wierzą w istnienie dwóch, występujących w wielu aspektach, form boskich - Bogini i Boga (zwanego często również Rogatym Bogiem). Symbolizują oni dwoistą naturę wszechświata, istnienie przeciwstawnych, ale dążących do równowagi pierwiastków w niej występujących - męskości i kobiecości, światła i ciemności, kreacji i destrukcji. Sama natura jest dla wiccan święta i jest przez nich traktowana jako wielki teatr życia, śmierci i ponownego odrodzenia.

Szczególną rolę w Wicca odgrywa Bogini, którą często przedstawia się w trojakiej formie: jako Dziewicę, Matkę i Staruchę. Symbolem Bogini w trzech aspektach jest Księżyc w trzech fazach: narastającej, w pełni, oraz ubywającej. Na odnotowanie zasługuje jednak fakt, że wiccańska Bogini posiada także tzw. ciemną twarz (symbolizowaną przez Księżyc w nowiu), która jest przedmiotem kultu w jednym z odgałęzień neopogaństwa, zwanym Pogaństwem Cienia (dark paganism).

Wicca nie uznaje podziału moralności ani zjawisk przyrodniczych na dobre lub złe, uznając, że wszystko jest względne, stanowi całość i podąża w stronę równowagi. Z tego też powodu w Wicca nie występuje pojęcie grzechu ani kary za niego. Człowiek według Wicca jest obdarzony rozumem i wolną wolą. Może on wpływać na otaczający go świat i bieg zdarzeń poprzez używanie magii, a konsekwencje swoich czynów (również aktów magicznych) ponosi poprzez Prawo Potrójnego Powrotu.

Moralność wiccańska rządzi się dwiema zasadami:

- Prawo Potrójnego Powrotu (Threefold Law): "Cokolwiek uczynisz, dobrego czy złego, powróci do ciebie po trzykroć"
- Wiccańska Rada (Wiccan Rede): "Czyń to, co chcesz, pod warunkiem, że Twoje czyny nie skrzywdzą nikogo" ("An it harm none, do what ye will").

Warto zwrócić uwagę, że Wiccańska Rada jest jedynie Radą - nie przykazaniem.

Wiccanie obchodzą tzw. święta lunarne (Esbaty) oraz święta solarne (Sabaty).

Święta lunarne to wszystkie pełnie Księżyca w ciągu roku.

Natomiast święta solarne są związane z obiegiem Ziemi wokół Słońca, a co za tym idzie - z aktualną porą roku i kalendarzem rolniczym. Jednocześnie są to zazwyczaj stare święta obchodzone w przedchrześcijańskiej Europie. Były one adaptowane przez chrześcijan, którzy "chrzcili" je i nadawali im nowe nazwy, chcąc w ten sposób zachęcić ludność pogańską do przejścia na nową wiarę.

Dzielą się one na Sabaty Większe:

- Imbolc - 1 lutego
- Beltaine - 30 kwietnia/1 maja
- Lammas (Lugnasadh) - 1 sierpnia
- Samhain - 31 października

oraz Sabaty Mniejsze (Ekwinokcja i Solstycja, czyli zrównania i przesilenia):

- Ostara - 21 marca
- Litha - 21 czerwca
- Mabon - 21 września
- Yule - 21 grudnia

Symbolem Wicca jest pentagram, którego pięć ramion odnosi się do czterech żywiołów (powietrze, ziemia, woda, ogień) oraz do elementu ducha (akasha) jako piątego ramienia.

Wicca w Polsce

Pierwsi wiccanie pojawili się w Polsce po 1989 roku. Prawdopodobnie byli to obcokrajowcy, zatrudnieni w większych miastach.

Obecnie Wicca nie jest w Polsce wyznaniem zarejestrowanym. Wśród Polaków identyfikujących się z Wicca dominują tzw. wiccanie eklektyczni (nie inicjowani w żadnej z tradycji). Spotykają się i kontaktują głównie za pośrednictwem internetowych list dyskusyjnych, z których najstarszą jest założona w 2000 roku grupa wicca-pl. Dzięki stronom internetowym oraz kilku artykułom prasowym na temat Wicca, liczba osób identyfikujących się z poglądami wiccańskimi i neopogańskimi stale rośnie. Niestety, tak prasa, jak i strony internetowe nie zawsze przekazują rzetelne i pełne informacje. Wciąż brakuje polskich przekładów najwartościowszych książek o Wicca i neopogaństwie, przez co wiedza Polaków na ten temat często jest niepełna. Z tego powodu dużym problemem - podobnie jak wszędzie na świecie - stała się duża liczba "Fluffy bunnies"

To narazie tyle!
Jeśli ktoś uważe, że o czymś zapomniałam lub gdzieś nastąpiła pomyłka to czeka m na poprawę. Jeśli ktoś jest zainteresowany, to mogę podać linki do stron z których można się dowiedzieć o wiele więcej.
A tak ogólnie to zapraszam do dyskusi!!!

W Polsce jest bardzo dobra strona poświęcona religii Wicca. Adres to: [link widoczny dla zalogowanych] .

O ile się nie mylę w Polsce nie ma Wicca Tradycyjnego - w każdym razie nie słyszałam o żadnym kowenie. Dlatego też chciałabym, abyście uważali - jeśli ktoś po dwóch - trzech spotkaniach proponuje wam inicjację, to znaczy, że kłamie. Droga od neofity do wiccanina jest bardzo długa.

Nie jestem wiccancą - od razu chciałabym to zaznaczyć. Jestem neopoganką.
Wicca jest mi bliskie - ze względu na poglądy, które głosi. W życiu staram się równiez kierować Radą Wiccan, którą z radością mogę polecić.

Tak przy okazji Kościół Wszystkich Światów, jest raczej tworem politycznym, który pragnie pozyskiwac coraz to nowych członków. Wiccanie nie czują takiej potrzeby..